Γαμώ το χριστό σου

Απάντησε μου αν είμαι αξιοθρήνητη ή το πιο υπέροχο πλάσμα.

https://www.youtube.com/watch?v=Uj1AOKUPYTY

Μιλήσαμε για κείνον...

Ντρεπόμουν πολύ, πίνω πολύ.

-Πώς γίνεται, εσύ αυτόν;
-Εγώ αυτόν και σκασμός.

Μεγάλα παιδιά, όχι όπως το λένε συνήθως.
Μεγάλα ΠΑΙΔΙΑ. Με παίζεις;

Τ' αγγίγματα να λείπουν, παρακαλώ.
Πίνω κι άλλο, τα γράφω έτσι όλα.
Δεν πα να μ' αγκαλιάζεις;

Χάλια μαύρα, εσύ...αυτός...
Σας σκέφτομαι εναλλάξ που να σας πάρει!

Φταίω και γι' αυτό: Που πιστεύω,
στον πιο μεγάλο έρωτα που έζησε ποτέ κανείς
με υπερβολή, και δε ντρέπομαι,
γι' αυτό δε ντρέπομαι-
που σας είπα πόσο θέλω να σας γδύσω.

Μια στιγμή παρεξηγημένης ήττας

Αξίζει η προσπάθεια για την αυταπάτη της ολοκλήρωσης, μ' ένα πλούτο λεξιλογίου που επινοήθηκε για να περιγράψει όλα όσα είναι αδύνατον να εξηγηθούν;
Η τελειότητα δεν υπάρχει, γιατί τη φτιάξαμε με κριτήρια λειψά. προπάντων υποκειμενικά κατασκευασμένα.
Πώς ένας άνθρωπος που πνίγεται στις σκέψεις,  ενώ ονειρεύεται ουτοπικά σκηνικά, είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας;
Εξηγείστε μου τους αμφιλεγόμενους και ουδέποτε ξεκάθαρους λόγους της ύπαρξης μας, χωρίς αναμονή βραβείου καλύτερης φιλοσοφικής μπούρδας.
Για το δρόμο, για εκεί που τραβάω, πάφα πούφα, κι ο καιρός έγινε πίσσα πηχτή, παγίδα, γι' αθώες ψυχές, όπως οι δικές μας.
Αξίζει να σε αγαπάω ανιδιοτελώς, μόνο για να φεύγω με το βάρος της ανολοκλήρωτης ένωσής μας;
Αξίζει να περιμένω το οτιδήποτε συγκινητικό για να συγκινηθώ, για να θυμάμαι;
Περίμενε... Το γεμάτο αναστεναγμούς δωμάτιο που θα βρεθούμε, να πούμε λόγια και λέξεις που ακούγονται όμορφα, μα τίποτα δεν φτιάχνουν.
Οπτική γωνία λιγότερη από 90 μοίρες ισούται με κακογαμημένα όργανα ή με εθελούσιες παρωπίδες;
Εξηγείστε μου, τι μου ζητάτε, εξηγείστε μου, τι έμεινε να δώσω.

Επ, τι λέει

Σε λίγες ώρες θα έρθω και θα πω "Επ, τι λέει".
Θα είμαι εγώ, μα δε θα με γνωρίσεις γιατί έχω πολλά πρόσωπα κι αύριο θα δεις το πιο απαθές και σκληρό που κατέχω. Γιατί αν νομίζεις πως μου κάηκε ποτέ καρφί γελιέσαι χαχαχα, ήδη γελάω με τις αυταπάτες σου. Μα αυτό το "επ, τι λέει" δε θα το υποστείς μονάχα εσύ, βεβαιώσου περί τούτου, αύριο θα ναι μια τέτοια βραδιά, η βραδιά του "επ, τι λέει" γιατί θα αδιαφορώ παντελώς για όλους, το μόνο που θα σκέφτομαι είναι ίσως πλην σαφώς, πώς θα καταφέρω να ξεζουμίσω κάποιον εκεί μέσα για λίγες ώρες, και το πρωί μετά περιποιήσεως με καφέ, να πω "πρέπει να φύγω, έχω μια δουλειά." Και να κατέβουμε μαζί στο δρόμο, να τον χαιρετίσω, να κάνω το γύρο του τετραγώνου, και να γυρίσω σπίτι. Μπορεί να 'χεις την τιμή, την τύχη, έρχονται χριστούγεννα.