Μπ.

Να με λούζει φως διάφανο, ζεστό
το σώμα μου απλωμένο στο πιο χλωρό γρασίδι
οι ακρίδες γύρω μου να στήνουνε χορό
κατ' εικόνα ευλάβειας στης εκκλησίας το στασίδι.

Σε βρίσκω στη μυρωδιά του χώματος
ποτισμένο απ' τα σαπισμένα πορτοκάλια
στα ευάλωτα άνθη των αμυγδαλιών
καθώς πέφτουν στα πιο όμορφα κεφάλια.

Να τρέχω με τις παλάμες μου γυμνές
να τρέχω μοναχά για τη σκιά σου
έτσι έγινε και δεν φοβάμαι να στο πω
ζητούσα φωλιά και σπιτικό στα σωθικά σου.